top of page
Foto van schrijverSaskia Offerhaus

Jij hebt mijn hart gestolen

Boefie... één van de meest gebruikte koosnaampjes voor je geliefde. In meerdere betekenissen van het woord natuurlijk. Een ondeugend boefie, maar ook een letterlijke boef, want je hebt immers het hart van je geliefde gestolen, hoewel dit natuurlijk alles behalve een criminele daad is.


J&M hebben elkaar op hun werk in de gevangenis leren kennen. Hoewel veel bruidsparen zeggen: werk en privé moet je gescheiden houden, weten zij het prima te combineren. Tijdens het werk is zij één van de mannen, net zo stoer en net zo hard, 's avonds kruipen ze onder een dekentje op de bank tegen elkaar aan.


Heerlijk stel, gek op elkaar, gek met elkaar! Al in 2020 zouden ze trouwen, maar ja, corona gooide ook bij hen roet in het eten en dus werd de boel uitgesteld. Dit jaar was het eindelijk zo ver: nieuwe datum, nieuwe locatie (en wát voor één, Natuurlijk! Kloof in Bergen op Zoom) én nieuw trouwvervoer!


Want als je nou allebei in het gevangeniswezen werkt...


De avond van te voren werd pas duidelijk dat het mocht, kon en geregeld was en dus moest de planning ietwat op de schop. Niet de bruidegom, maar de bruid zou eerst aankomen, met haar trotse vader aan haar arm. In haar hand een kleine clutch. Even zag ik verwarring bij de gasten, want is het niet gebruikelijk dat de bruidegom eerst zijn entree maakt?


Hun verwarring ging gauw over in verbazing, want daar knalde de Jailhouse Rock van Elvis Presley uit de speakers en met luide sirenes kwam daar om de hoek, een heuse boevenbus. 3 Meiden sprongen er lachend uit. Ik denk dat maar weinig boeven lachend uit die arrestantenbus springen. Toen even later de sluisdeur in de bus openging, zat daar, in handboeien, de bruidegom. Hij stapte uit en gelukkig, de sleutel uit de clutch van de bruid paste, ze had de goede sleutel meegenomen, wat een mazzel!


De handboeien gingen af en ik legde ze op de tafel bij de huwelijksakte. Gelijk schoot er een ideetje door m'n hoofd, maar... dat was voor later.


Dat ideetje kreeg naarmate de ceremonie vorderde steeds meer vorm, want het paste ook wel heel erg mooi bij die ene vraag uit hun huiswerk:


Als jullie 3 dagen samen opgesloten zitten in een cel, wat gaat er dan gebeuren?

"dan gaan we heel de dag onze collega’s pesten" zei de bruid

"dan zitten ze daarna met een burnout thuis", antwoordde de bruidegom.


Van je collega's moet je het maar hebben. Het was natuurlijk koren op hun molen en gelukkig was het hypothetisch, maar 1 ding stond als een paal boven water: beiden hebben ze levenslang, maar alles behalve een straf. Hun liefde zit zó rotsvast verankerd in hun harten, dat krijgt geen enkel geweld meer los.


En dat was ook mijn grootste wens voor ze: blijf in elkaars hart opgesloten zonder elkaar te beperken maar gebruik jullie liefde om elkaar vrij te laten. En terwijl ik dat zei, deed ik ze beiden vliegensvlug die handboeien om en hield zelf de sleutel vast.



"Ik ben geen crimineel, geen kruimeldief en ook geen moordenaar

Geen tasjesrover, geen pinautomaatkraker en nee.. ook geen proletarisch winkelaar

Niks van dat alles, mijn blazoen is schoon, dat is zonneklaar

De enige misdaad waarvoor je mij ter verantwoording kunt roepen

Waar ik de rest van mijn leven eindeloos van zou kunnen snoepen

Jouw hart heb ik gestolen, en ik zal altijd schuld bekennen,

want jij bent mijn hartendief, alléén jou heb ik lief"











96 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page